Byron Bay en Springbrook National Park
Door: Tijm
Blijf op de hoogte en volg Antoinette
23 Januari 2016 | Australië, Byron Bay
Byron Bay, 23 tot 25 januari
Pacific HW, Bangalowroad
Zonnig en warm
Op naar Byron Bay. De Pacific highway alsmaar volgen, wat kan er nou misgaan, lekker honderd rijden, blik op oneinig. Opeens slingert onze campervan van links naar rechts. Onze Campervan is 2.5 meter hoog dus je krijgt het gevoel dat hij zo om kan vallen. Gelukkig krijg ik hem onder controle. Waarschuwingslichten aan, gelukkig rijdt er niemand vlak achter ons. Remmen, helaas is er geen vluchtstrook, dan maar op een stukje groenstrook stoppen dat net iets breder is. Daar sta je dan, links van ons een rivier waarvan we geen idee hebben of hij vol zit met krokodillen, rechts van ons schieten de vrachtwagens met een hels lawaai voorbij. Lekke band! Jucy bellen, blijken we zelf de band te moeten wisselen of 140 dollar betalen voor de wegenwacht. Eerst zelf maar proberen met het krakkemikkige gereedschap die in de campervan zitten op de nauwe strook waar we stonden. Wordt hem niet. Wegenwacht toch maar laten komen. Even later kunnen we op een reserveband weer verder richting Byron Bay. In Byron Bay blijken alle garages dicht te zijn en heeft iedereen een lang weekend vrij in verband met Australia Day. Natuurlijk zit alles dan even tegen, veel tijd verloren. De eerste 2 campings waar we aankomen in het drukke stadje zijn vol. Uiteindelijk een camping gevonden die op loopafstand van het centrum en de stranden zit en nog betaalbaar is ook. Perfect. Byron Bay is alles wat gezegt wordt dat het is. Gezellig, bomvol backpackers, surfers en allerlei vrije geesten. We hebben er een mooie wandeling gemaakt door het bos (waar we helaas geen wallabies zagen die daar wel veel schijnen te zitten) naar de vuurtoren en via het strand terug. Je kan hier ook heerlijk ontbijten, lunchen en uit eten gaan in een van de vele eettentjes. Uiteindelijk zelfs een kroeg opgezocht waar live muziek was en prima wijntjes geschonken werden.
We rijden nog steeds op een reservewiel. Op naar onze volgende bestemming, Springbrook National Park, en onderweg onze band even laten vervangen.
Springbrook National Park, 25 tot 27 januari
Via de Ewinsdale Rd, verder over de Pacific HW via route 99.
Veel regen maar niet koud
We kregen de tip over een garage die open was op maandag ondanks de feestdagen dus eerst daar langs. Blijkt onze band een speciaal type te zijn. Bestellen kan, maar dit duurt 2 dagen. Door naar de volgende grote stad Tweed Heads. Bij de tweede garage die we daar proberen kunnen ze een band regelen, maar hij moet besteld worden en het duurt tot 15.30 uur voor hij geleverd kan worden. Nu zijn wij veroordeeld tot een dag rondhangen in Tweed Heads. Boodschappen doen, beetje shoppen, tanken en daarna nog even naar het strand. Met een gloednieuwe band door naar Springbrook.
Na betaling voor 2 dagen op de camping in het houthakkersdorpje Advancetown blijkt deze vol te zitten met permanents, dus mensen die daar wonen in de caravans. Erg aardige mensen maar niet bepaald gelijkgestemden. Wel leuk dat ze een campingvarken hebben wiens eten constant gestolen wordt door papegaaien. Dagenlang alleen maar regen voorspeld. Toch maar richting Springbrook gegaan om wat van het subtropisch regenwoud te zien. Gelukkig een paar droge uurtjes gevonden om te wandelen. Het regenwoud blijft indrukwekkend. De enorme hoogteverschillen tussen de bovenste vegetatielaag, het leven op de grond en alle lagen daartussen waar het vechten blijft om elk stukje zon. Er staan gigantische bomen die weer volgegroeid zijn met klimplanten en andere planten die zelf ook weer planten op zich hebben. Tussen de riviertjes, watervallen, stijle helling, rotsformaties met spleten waar paden doorheen lopen, stikt het van de varens. Van alle dieren, die hier aan de geluiden te horen wel zijn, zien wij maar weinig behalve een paar mooie groene kreeften. Aan het einde van de wandeling begon het alweer te regenen, maar gelukkig was daar een theehuisje waar het prima vertoeven was. Het is vandaag Australiaday, maar daar krijg je hier natuurlijk maar weinig van mee ;) Tijd om weer wat leven op te zoeken, door naar Noosa.
Pacific HW, Bangalowroad
Zonnig en warm
Op naar Byron Bay. De Pacific highway alsmaar volgen, wat kan er nou misgaan, lekker honderd rijden, blik op oneinig. Opeens slingert onze campervan van links naar rechts. Onze Campervan is 2.5 meter hoog dus je krijgt het gevoel dat hij zo om kan vallen. Gelukkig krijg ik hem onder controle. Waarschuwingslichten aan, gelukkig rijdt er niemand vlak achter ons. Remmen, helaas is er geen vluchtstrook, dan maar op een stukje groenstrook stoppen dat net iets breder is. Daar sta je dan, links van ons een rivier waarvan we geen idee hebben of hij vol zit met krokodillen, rechts van ons schieten de vrachtwagens met een hels lawaai voorbij. Lekke band! Jucy bellen, blijken we zelf de band te moeten wisselen of 140 dollar betalen voor de wegenwacht. Eerst zelf maar proberen met het krakkemikkige gereedschap die in de campervan zitten op de nauwe strook waar we stonden. Wordt hem niet. Wegenwacht toch maar laten komen. Even later kunnen we op een reserveband weer verder richting Byron Bay. In Byron Bay blijken alle garages dicht te zijn en heeft iedereen een lang weekend vrij in verband met Australia Day. Natuurlijk zit alles dan even tegen, veel tijd verloren. De eerste 2 campings waar we aankomen in het drukke stadje zijn vol. Uiteindelijk een camping gevonden die op loopafstand van het centrum en de stranden zit en nog betaalbaar is ook. Perfect. Byron Bay is alles wat gezegt wordt dat het is. Gezellig, bomvol backpackers, surfers en allerlei vrije geesten. We hebben er een mooie wandeling gemaakt door het bos (waar we helaas geen wallabies zagen die daar wel veel schijnen te zitten) naar de vuurtoren en via het strand terug. Je kan hier ook heerlijk ontbijten, lunchen en uit eten gaan in een van de vele eettentjes. Uiteindelijk zelfs een kroeg opgezocht waar live muziek was en prima wijntjes geschonken werden.
We rijden nog steeds op een reservewiel. Op naar onze volgende bestemming, Springbrook National Park, en onderweg onze band even laten vervangen.
Springbrook National Park, 25 tot 27 januari
Via de Ewinsdale Rd, verder over de Pacific HW via route 99.
Veel regen maar niet koud
We kregen de tip over een garage die open was op maandag ondanks de feestdagen dus eerst daar langs. Blijkt onze band een speciaal type te zijn. Bestellen kan, maar dit duurt 2 dagen. Door naar de volgende grote stad Tweed Heads. Bij de tweede garage die we daar proberen kunnen ze een band regelen, maar hij moet besteld worden en het duurt tot 15.30 uur voor hij geleverd kan worden. Nu zijn wij veroordeeld tot een dag rondhangen in Tweed Heads. Boodschappen doen, beetje shoppen, tanken en daarna nog even naar het strand. Met een gloednieuwe band door naar Springbrook.
Na betaling voor 2 dagen op de camping in het houthakkersdorpje Advancetown blijkt deze vol te zitten met permanents, dus mensen die daar wonen in de caravans. Erg aardige mensen maar niet bepaald gelijkgestemden. Wel leuk dat ze een campingvarken hebben wiens eten constant gestolen wordt door papegaaien. Dagenlang alleen maar regen voorspeld. Toch maar richting Springbrook gegaan om wat van het subtropisch regenwoud te zien. Gelukkig een paar droge uurtjes gevonden om te wandelen. Het regenwoud blijft indrukwekkend. De enorme hoogteverschillen tussen de bovenste vegetatielaag, het leven op de grond en alle lagen daartussen waar het vechten blijft om elk stukje zon. Er staan gigantische bomen die weer volgegroeid zijn met klimplanten en andere planten die zelf ook weer planten op zich hebben. Tussen de riviertjes, watervallen, stijle helling, rotsformaties met spleten waar paden doorheen lopen, stikt het van de varens. Van alle dieren, die hier aan de geluiden te horen wel zijn, zien wij maar weinig behalve een paar mooie groene kreeften. Aan het einde van de wandeling begon het alweer te regenen, maar gelukkig was daar een theehuisje waar het prima vertoeven was. Het is vandaag Australiaday, maar daar krijg je hier natuurlijk maar weinig van mee ;) Tijd om weer wat leven op te zoeken, door naar Noosa.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
